Ավետարանը, ինչ է դա: Թե ինչպես կարելի է մեկնաբանել այդ բառը

Այն մարդը, ով գալիս է քրիստոնեական հավատի, առաջին հերթին հրաշալիքներից ավետարանի, թե ինչ է սա: Մի մասը Աստվածաշնչի կամ մեկ սուրբ տեքստի. Ընդհանուր առմամբ, հարցեր Աւետարանիս, հուզված եւ հուզել այն միտքը ոչ միայն հասարակ քրիստոնյաներին, այլեւ քահանաներ: Եկեք փորձենք պարզել, թե ինչ է ավետարանը: Սա կօգնի խուսափել սխալներ եւ թյուրիմացություններից գրուածը ապագայում:

overview

Շատ աղբյուրներ Ավետարանը մեկնաբանվել տարբեր ձեւերով, եւ այն հարցին, թե ինչ է նշանակում Ավետարանի, տրվում են տարբեր պատասխաններ:

Այնպես որ, հաճախ նշել է, որ ավետարանը վաղ քրիստոնյա գրելու կյանքի մասին եւ գործերով Քրիստոսի. Պայմանականորեն, որ Ավետարանը կարող է բաժանել կանոնական եւ պարականոն: Երբ մարդիկ խոսում են այն մասին, որ կանոնական Ավետարաններում, նշանակում են, որ այն ճանաչվել է եկեղեցու եւ ներառված է Նոր Կտակարանում: Նրա atvorstvo վերագրվում է առաքյալների եւ չեն կասկածի տակ: Այս գրվածքները - Հիմնարկեքը քրիստոնեական պաշտամունքի: Ընդհանուր առմամբ կան չորս կանոնական Ավետարանները Մատթեոս, Մարկոս, Ղուկաս եւ Հովհաննես. Ընդհանուր առմամբ, Ավետարան ըստ Ղուկասի, Մարկոսի եւ Մեթյու պայմանավորվել միմյանց հետ եւ կոչվում են synoptic (- ից բառի Սինոփսիս - համանախագահը մշակման). Չորրորդ աստվածաշունչ, որ Հովհաննեսի ավետարանը շատ տարբերվում է նախորդ երեք. Բայց ամենուրեք դա ցույց է տալիս, որ Ավետարանը, փաստորեն, այն է, առաջին չորս գրքերը Նոր Կտակարանի.

Աստվածաշունչը եւ Ավետարանը - հոմանիշներ են, թե ոչ

Սխալ մեկնաբանել Աստվածաշունչը եւ Ավետարանը որպես հոմանիշներ:

Ավետարանը - մասն Նոր Կտակարանի, որը լավագույնս accommodates լավատեսական առաքինություն եւ քրիստոնեություն դրույթներն: Իր հերթին, Աստվածաշնչի հաճախ նշանակում չէ, որ այլ, որպես Հին Կտակարանի. Չնայած այն հանգամանքին, որ հին ու նոր կտակարանների ներկայացված սերտ կապված են միմյանց, իսկ վերջինս եբրայերեն աստվածաշունչ: Հետեւաբար, արտահայտության, «Աստվածաշունչը եւ ավետարանի» նշանակում է հենց Հին Կտակարանի եւ Նոր Կտակարանի. Սուրբ Ավետարանը այսպիսով, իրոք, կարելի է համարել, վաղ քրիստոնեական գրելու, որոնք կապված են պատմողական (նկարագրական) եւ քարոզչական տարրեր.

Պատմությունը արարման

Ի սկզբանե ուրիշ աւետարան զգալիորեն հակասում են միմյանց, քանի որ բոլորն էլ ստեղծվել է երկրորդ կեսին 1-ին դարում, որ պայմանավորված է Խաչելությունից Հիսուս. Տարօրինակ է, սա ոչինչ, քանի որ հեղինակները, ով ստեղծել է ավետարանը, որը եկել է Նոր Կտակարանում, պատկանում են տարբեր քրիստոնեական համայնքներին: Աստիճանաբար, որ չորս Ավետարանները ընտրվեցին, որոնք քիչ թե շատ համընկավ միմյանց հետ եւ ustoyavschimisya 4-5-րդ դարի քրիստոնեական դավանանքը: Միայն առաջին երեք սուրբ գրություններում, որոնք ընդգրկվել են կանոնի, համընկնում միմյանց հետ այդ հարցի շուրջ prpovedey Յիսուսի եւ նրա կյանքի.

Հանդիպումները տեքստի Ավետարանների եւ գրվածքների վերլուծության

Գիտնականներ եւ հետազոտողներ հաշվարկել են, որ Մարկոսի Ավետարանն ներառում է ավելի քան 90% -ը նյութի, որը տեղի է ունենում երկու այլ սուրբ գրություններում (համեմատության համար նշենք, Մատթեոս համընկնման տոկոսը գրեթե 60% է, իսկ Ավետարանը ըստ Ղուկասի - մի քիչ ավելի, քան 40%):

Այստեղից կարելի է եզրակացնել, որ այն գրվել է մի փոքր ավելի վաղ, իսկ մնացածը, որ Ավետարանի պարզապես ապավինում նրան: Գիտնականները նաեւ առաջ քաշել այն տեսությունը, որ կար մի տարածված աղբյուր, օրինակ, արձանագրությունները խոսակցությունների Հիսուսի. Ամենամոտն է նրանց գրավոր եկավ Ավետարանիչ Մարկոս. Այս օրը Ավետարանը եկավ հունարեն, սակայն ակնհայտ է, որ Հիսուսը չի օգտագործել լեզուն իրենց քարոզների: Փաստն այն է, որ Արեւմտյան հունական չի եղել շրջանառության մեջ զանգվածների ժողովրդի, քանի որ թվում եգիպտական հրեաների: Բավականին երկար ժամանակ է թվում գիտնականների այն կարծիքը հաղթանակեց, որ բնօրինակները Ավետարաններում գրված էին արամերեն. Ընթացքում Առաջին համաշխարհային պատերազմի, այսպես կոչված, աստվածաշնչագետները անել, «հակառակ» թարգմանությունը Գրությունների վրա աֆորիզմների մասին արամերեն: Ըստ հետազոտողների, որի արդյունքները զարմացրել է բոլորին: Այն փաստը, որ հունարեն տեքստը հնչում է, ինչպես մի անդուր ռիթմի վրա rameyskom հնչեց նման պոեզիայի ասածները հետ հանգավորել, ալիտերացիա, ասոնանս եւ հստակ, հաճելի ռիթմով. Որոշ դեպքերում, այն դարձել է տեսանելի բառախաղ է, որ թարգմանիչները մեջ հունական անտեսվել է, երբ աշխատում է տեքստի. Հաշվի առնելով, որ Ավետարանը ըստ Մատթեոսի, գիտնականները գտել ուղղակի վկայությունն է այն բանի, որ այն ի սկզբանե արձանագրվել է եբրայերեն:

Սա, իր հերթին, նշում է այն փաստը, որ դերը եբրայերեն կյանքում հրեաների այդ ժամանակ զգալիորեն թերագնահատված է: Քրիստոնեական գրականություն, ըստ SS Averintsev ծագել եզրին բոլորովին տարբեր լեզվական համակարգերի հունական եւ Aramaic-հրեական. Սա տարբերվում լեզու եւ ոճական աշխարհների. Ավետարանը մի տեքստ, որը պատկանում է ծիսակատարություն: Նա առաջարկում է memorizing ու ըմբռնումը են տեքստում, այլ ոչ թե պարզապես կարդում:

աշխարհի Ավետարան

Ավետարանը կենտրոնացած շուրջ դեմս Հիսուս Քրիստոսի, որը մարմնավորում է fullness է աստվածային եւ մարդկային էության: Hypostasis Քրիստոսի - մարդու Որդու մասին եւ Աստուծոյ Որդիին - հայտնվում է Ավետարանի անբաժան են, բայց առանց միաձուլման միմյանց հետ: Ավետարանչականները John ավելի մեծ ուշադրություն է աստվածային բնության Հիսուսի, իսկ առաջին երեք ավետարանականները `իր մարդկային բնության, փայլուն տաղանդի քարոզիչ: Կերպար ստեղծելով Յիսուսի, յուրաքանչյուրը ավետարանիչներն ձգտել են գտնել իրենց հարաբերությունը պատմությունը Հիսուսի եւ Նրա ստեղծագործությունների, եւ նրա. Է Ancients հավատացել Մարկոսի Ավետարանի, որը տեղադրված է երկրորդ Նոր Կտակարանում: