Հին Հունարեն լեզու: այբուբենի. Պատմությունը հունական լեզվի

Հին Հունարեն լեզու պատկանում է «մեռած» անվանակարգում: Այսօր անհնար է հանդիպել մի մարդու, ով կլինի օգտագործել դրանք առօրյա խոսակցության: Սակայն, դա ոչինչ, բայց մոռացված եւ կորցրել ընդմիշտ. Անհատական բառերը Հին հունական կարելի է լսել ամենուր աշխարհում. An քննությունը իր այբուբենը, քերականական եւ արտասանական կանոնների մի տարածված երեւույթ այս օրերին:

From անհիշելի ժամանակներից

Պատմությունը հունական լեզվի սկսվեց ներխուժումը տարածքում ապագայի Հունաստանի բալկանյան ցեղերի. Դա տեղի է ունեցել միջեւ XXI դարում եւ XVII դդ. BC. Նրանք իրենց հետ բերել են, այսպես կոչված, Proto-հունական լեզուն, որը կսկսվի ավելի ուշ Mycenaean, բարբառները դասական ժամանակաշրջանի, եւ ապա Koine (Ալեքսանդրյան բարբառով) եւ ժամանակակից ձեւ հունական. Նա առանձնանում էր հնդեվրոպականից, եւ այն ժամանակ, ծննդյան, վերելքի ու աշնանը մեծ պետության շատ բան է փոխվել:

Affidavits

Մինչեւ Dorian ներխուժումը բրոնզեդարյա, ավելի են XVI մինչեւ XI դարում: ե., Հունաստանում եւ Կրետե, Mycenaean ձեւ լեզվի օգտագործվում: Այսօր, դա համարվում է հնագույն հունական տարբերակը: Mycenaean մինչեւ այսօր պահպանվել է արձանագրությունների մասին կավե տախտակների հայտնաբերված Կրետե կղզում: Եզակի տեքստային նմուշները (ընդհանուր առմամբ կազմում է մոտ 6 հազար) պարունակում են հիմնականում առեւտրային հաշվառումը. Չնայած առերեւույթ չնչին տեղեկությունների գրավել նրանց, գիտնականները հայտնաբերել են ստորագրում է շատ տեղեկություններ անցած ժամանակաշրջանում:

բարբառներ

Հին Հունարեն լեզու, յուրաքանչյուր ընտանիք ձեռք է բերել սեփական հատկանիշներ. Ժամանակի ընթացքում, կան մի քանի բարբառները, որոնք ավանդաբար համակցված է չորս խմբերում:

• արեւելք: այստեղ են Ionic եւ ձեղնահարկը բարբառների.

• Արեւմտյան: Doric բարբառ

• Արկադային կամ yuzhnoaheyskuyu Կիպրոսի

• Aeolian կամ severoaheyskuyu.

Հելլենիստական դարաշրջանում, որը սկսվել հետո նվաճումների Ալեքսանդրա Makedonskogo, հիման վրա վերնահարկ բարբառում Koine վեր կացաւ, համահայկական Հելլենիկ լեզուն, որը տարածված է ամբողջ Միջերկրական ծով: Ավելի ուշ, քանի որ իր «Վեր» ամենաժամանակակից բարբառներով:

այբուբեն

Այսօր, այսպես թե այնպես, գրեթե բոլորն էլ ծանոթ հունարենը. «Մայիսի» նամակում ( «Tau»), ինչպես նաեւ նամակ, «Beta», «Ալֆա», «Սիգմա» եւ այլն, որոնք օգտագործվում են մաթեմատիկայի, ֆիզիկայի եւ այլ գիտություններին: Հարկ է նշել, որ այբուբենը, ինչպես նաեւ լեզուն ինքնին, չի եղել դուրս օդում: Նա գտնվում է X կամ IX ի: BC. ե. Դա եղել պարտք է Phoenician (քանանացի) ցեղերը: Նախնական արժեքները նամակների կորել են ժամանակի ընթացքում, բայց պահել են իրենց անունները եւ կարգը:

Հունաստանում, իսկ կան մի քանի մշակութային կենտրոններ, եւ նրանցից յուրաքանչյուրը բերեց իր առանձնահատկությունները այբուբենի. Ի թիվս այդ տեղական տարբերակներից ունեն մեծագույն արժեքը Միլեթացուն եւ Chalcis: Առաջին կսկսվի ավելի ուշ օգտագործվում է Բյուզանդիայից. Դա նրա Կիրիլ Mefody դրել հիմնադրման սլավոնական այբուբենի. Chalcis տարբերակ գրկեց հռոմեացիների կողմից. Նա է Հայրը Լատինական այբուբենի, դեռեւս օգտագործվում են ամբողջ Արեւմտյան Եվրոպայում:

Հին Հունարեն լեզու այսօր

Պատճառները, թե ինչու է բավականաչափ մեծ թվով մարդիկ այսօր ուսումնասիրում է «մեռած» լեզուն հնագույն հույների, դա ակնհայտ է: Բայց դա: Գիտնականների համար, որոնք զբաղվում են համեմատական լեզվաբանության եւ հարակից առարկաների, հասկանալու, որ հին հունական մաս մասնագիտության: Նույնը կարելի է ասել, որ մշակութային հետազոտությունների փիլիսոփաների եւ պատմաբանների. Նրանց համար, որ հին հունական - լեզուն բազմաթիվ սկզբնաղբյուրների: Իհարկե, այս ամենը գրականության կարող է կարդալ եւ թարգմանվել. Սակայն, ամեն ոք, ով երբեւէ համեմատել բնօրինակը եւ «հարմարեցված» է տեղական լեզվի տարբերակի, գիտի, թե ինչպես են տարբեր լինել, բնականոն տարբերակը: Պատճառը կայանում է տարբերությունների աշխարհայացքի, հատկապես պատմության եւ ընկալման մարդկանց. Սրանք բոլորը երանգները, արտացոլված են տեքստը, փոխարկել այն եւ առաջացնում է շատ անթարգմանելի արտահայտությունը, լի նշանակում է, որ կարող է հասկանալ միայն այն բանից հետո, ուսումնասիրելով բնօրինակը լեզուն:

Այն արժե իմանալով հունական հնագետների եւ numismatists. Ըմբռնումը լեզվի նպաստում է ժամադրություն, իսկ որոշ դեպքերում օգնում է արագ որոշելու կեղծ:

փոխառությունը

Հին Հունաստանի բառը ռուսերենը հարուստ. մենք հաճախ չենք էլ կասկածում իրենց ծագումը, նշելով հնություն եւ ծանոթ. Elena անունները Էնդրյու, Տատյանա եւ Ֆյոդոր եկել է մեզ հին Հունաստանում հետո քրիստոնեության ընդունումից: Ժամանակներում ուժեղ առեւտրի եւ այլ հարաբերությունների հետ հույների ու բյուզանդացիների լեզվով է սլավոնական ցեղերի եկան բազմաթիվ նոր բառեր: Դրանց թվում են «Բլիթներ», «Առագաստ», «քացախ», «տիկնիկ»: Այսօր, այդ եւ նմանատիպ բառեր այնքան տարածված է, որ դա դժվար է հավատալ, իրենց օտար ծագում.

Գիտական գրականության առավել տարբեր ոլորտները գիտելիքների եւ բառացիորեն հագեցած փոխառությունների Հին հունական. Ին տարածքը Հունաստանի եկել է մեզ, որ անունները տարբեր առարկաներից (աշխարհագրություն, աստղագիտություն, եւ այլն), քաղաքական եւ սոցիալական (միապետության, ժողովրդավարություն), ինչպես նաեւ բժշկական, երաժշտական, գրական եւ բազմաթիվ այլ պայմանները: At սրտում նոր բառերի denoting գոյություն չի ունեցել հին ժամանակներում, օբյեկտների եւ երեւույթների, որոնք հունական արմատները, կամ նրանք կարող են ձեւավորվում օգտագործելով հունական նախածանցներ (հեռախոս, մանրադիտակ): Այլ օգտագործված այսօր, կորցնելով իր նախնական իմաստը: Այսպիսով, կիբեռնետիկա Հունաստանում անցած դարաշրջանի կոչ է արել հնարավորություն շահագործելու նավը. Այսպիսով, նույնիսկ այն բանից հետո, որ դարեր շարունակ, լեզուն հնագույն բնակիչների Peloponnese մնում է պահանջարկ: